Sevgili eşimle birlikte hem yeni tatil beldelerini keşfetmek, oradaki ticaret olanaklarını araştırmak hem de değerli arkadaşımız Celal’ ile bir araya gelip hasret gidermek için yaşadığımız yer olan sakin şehir (cittaslow) Seferihisar’dan şöyle aşağılara güneye doğru bir iniverelim dedik birkaç günlüğüne..

Bu arada sevgili kedi ailemize de oğlum bakmaya gönüllü oldu, biz seyahatteyken.. Yoksa öyle 3-4 günlüğüne bırakıp da gidemezdik canlarımızı..

Neyse, Seferihisar’dan çıkarak Selçuk üzerinden KÖYCEĞİZ’ e ulaştık yaklaşık 5 saat gibi – biz biraz aheste sürüyoruz da uzun yolda. Köyceğiz, gerçekten de son derece güzel bir doğanın ortasında ve Köyceğiz gölünün hemen kenarında (kuzeye düşüyor) sakin huzurlu yaşanılacak bir belde, özellikle emekliler için.. Gelgelelim, burada ticari bir düzen kurmayı düşünürseniz eğer çok da hızlı bir ekonomisi olduğunu söylemek zor ve bu açıdan çok fazla şey de vadetmiyor gibi.. Doğal olarak yapılmak istenen işe göre değişebilir bu durum..
Burada insanların (daha doğrusu dışarıdan gelip yerleşenlerin) da daha kültürlü ve hatta gerçek yerlilerin daha dostane olduğu söyleniyor, ki biz de bu izlenimi edindik…

Köyceğiz’den çıkıp çok sevgili kardeşimiz Celal’in yaşamakta olduğu DALYAN’ a ulaştık.. Daha ilk bakışta bu güzel belde sizi çok etkiliyor; Evleri, sokakları, çarşısı velhasıl “Hah işte tam da yaşanılacak yer” diyorsunuz.. Tabii, 2 şeyi duyana kadar; Evler oldukça – hatta ciddi şekilde – fiyatlı.. Örneğin, Seferihisar’da 250 bin civarında alabileceğiniz bir ev için burada hiç olmazsa bir 100 bin filan daha koyun kenara.. İkincisi de, ki en az birinci faktör kadar ve hatta daha da önemli, yerli halkın “çok” daha incelmesi gerektiği belirtiliyor, beldeye sonradan yerleşen vatandaşlarımız tarafından özellikle. Öyle ki, işin ilginç tarafı yerli halkın buraya yerleşen ecnebileri kabullendiği, fakat burada bir yaşam kuran Türkleri ise dışlama eğiliminde olduğu bilhassa vurgulanıyor.. İnanılır gibi değil, düşünebiliyor musunuz? Adam memleketine gelip ondan alışveriş yapan, hizmet satın alan, hatta arsa vs sattığı vatandaşlarını hasım gibi görüyor.. yani onlardan ekmek yediğinin, onlar olmasa muhtemelen tarlasına yine ırgat olarak döneceğinin, yaşam standartlarını 3-5 tane İngiliz sayesinde sağladığı gelirle tutturamayacağının farkında, daha doğrusu bilincinde değil..

Tam cahil yani.. Üstelik de daha beteri de şu; Etrafta bir hanım (hele de biraz da alımlı) olmaya görsün.. Öküzün trene baktığı gibi bakıyorlar mübarekler.. Kardeşim, yazın onbinlerce turist geliyor beldene.. Bir sürü alımlı hatta frapan kadın var bunların arasında.. Birçoğuyla tanışma (??) fırsatınız bile oluyordur mutlaka.. Biraz gözünüz doysa ya, görmemiş “AYI” gibi keseceğiniz.. Hem de yanında insan varken.. Dolayısıyla izlenimimiz o ki bu belde maalesef hiç de önceden tahmin edemeyeceğimiz şekilde insanı (yerel) yüzünden sıkıntılı .. Onun için burada iş tutma konusuna pek de girmiyoruz bile..

Buradan Göcek ve Fethiye tarafına uzandık.. Bilhassa Göcek gerçekten de çok klas bir yer olmuş… Malum zenginlerin evi.. Fakat evler ve de hayat inanılmaz pahalı.. Cebi çok dolu olmayanlar için burası biraz hayal.. Ama gücünüz olup da çarşı içinde dükkan açsanız herhalde iyi ekmek yersiniz..

Fethiye ise gerçekten de çok güzel bir doğaya sahip ve yerel insanların daha dostane davrandığı, beldeye yerleşen vatandaşlarını daha bir hoşgörüyle kabullenebildiği bir yer.. Ticaretin çok da parlak olduğu söylenemez sanki.. Ama, sabit geliriniz yeterliyse keyifle yaşanacak bir belde.. Hayat çok da pahalı değil, yalnızca evler fiyatlı..

Dolayısıyla gördük ki bütün bu yerlerin Seferihisar (ve Sığacık, Akarca) bölgesinden çok da fazla bir üstünlüğü yok sanki.. Hatta esasına bakarsanız AKARCA beldesi bizce şu anda en güzel yerlerden birisi; Denizi tertemiz mavi bayraklı.. Havası mis gibi ve de aşırı kalabalık değil.. Hatta tam aksine, sonbahar ve kış mevsimlerinde cennet mübarek..

Evet dostlar özetle sizleri de cennet Akarca’ya bekleriz..

Bu arada bu vesile ile sevgili arkadaşımız Celal’e Dalyan’da kalışımız esnasında bize göstermiş olduğu misafirperverlik için candan teşekkür ederiz.. Seni seviyoruz Celal…

Editör